We onderbreken de sessies uit de ‘Barrel Aged’ reeks even. De gesloten tijd zit erop ondertussen dus we konden het niet laten om even met shadjes te gaan gooien. Ook omdat het nogal warm was hadden we stiekem niet heel veel zin om met een hele reut karperhengels en toebehoren te gaan slepen. Rugzakje met wat shadjes en een hengeltje moest even genoeg wezen.
Bij ons vaste stukje IJssel gingen we het weer even proberen, en we waren niet de enige. Om ons heen hoorde we voornamelijk Duits. Maar er waren genoeg kribben vrij, dus kribhoppen was een mogelijkheid, dat waren we trouwens toch al van plan. Het water in de rivier staat behoorlijk laag. Nog niet zo laag als twee jaar geleden maar als het zo door gaat dan gaat het die kant wel op. Het voordeel voor ons is dat er een aantal richels goed zichtbaar zijn. Menig aasje is daar al op gesneuveld. En ook vanavond waren er een aantal niet veilig voor de mosselbanken die her en der zijn. Helaas maar het hoort er een beetje bij.
De vissen waren er wel maar lieten zich lastig vangen. De shadjes werden wel eens gepakt aan de tandafdrukken te zien maar niet met overtuiging. We zagen een enkele keer een roofblei jagen waardoor we de shadjes tussendoor een keer verwisseld hebben voor kleine plugjes en poppers maar we konden de vis helaas niet zo gek krijgen om er op af te gaan. Uiteindelijk bij de laatste krib besloten we het ook voor gezien te houden en het nog even bij de parkeerplaats aan het begin te proberen.
Dit bleek een goed idee, een snoekbaars van standaard formaat wist de redhead wel te waarderen en klapte er vol op. Geen monster maar ik heb ze ook wel kleiner gevangen. Een visje van ongeveer 45 centimeter (pak ‘m beet, ongeveer, plus minus). In de blessuretijd tussen de Duitsers, best leuk moet ik zeggen.
