Eind maart zijn we een dagje aan het rondtoeren geweest in de regio. Met hengels in de auto natuurlijk. Helaas is ondertussen de gesloten tijd begonnen dus is het vissen met kunstaas en dergelijke even voorbij op dit moment maar we weten dat het over een kleine twee maanden weer mag. Een mooi moment voor vele van ons om even de stand van zaken te bekijken wat het materiaal betreft of we stappen over op een andere visserij, karpervissen of op de witvis met het dobbertje zoals we allemaal min of meer begonnen zijn. Het plan hier is om de warmere periode meer achter de karpers aan te gaan met wat uitstapjes op snoekbaars en winde tussendoor. Afhankelijk van de situatie, het weer en onze 40-urige werkweek natuurlijk. Maar eerst hieronder nog het middagje snoeken!
Op een kilometertje of 20 buiten onze woonplaatsen hebben we wat watertjes gezien die er best interessant uitzagen maar die we nog nooit in real life gezien hadden. Een uurtje Google Maps en Streetview bekijken later hebben we een paar plekken uitgekozen waar het moest gaan gebeuren. De baitcaster en de dropshothengel mee en gaan…
De eerst stek was bij een sluis met onder andere een paar aanlegsteigers en aanmeerpalen. Prima om te beginnen met de dropshot. De wind maakte het soms een beetje lastig, het blijft vissen met licht materiaal. Maar meer dan een montage aan de bodem parkeren heb ik niet gepresteerd. Gijs wist nog wel iets groots te haken maar tot op heden is het de vraag wat dat was. De montage kwam zonder vis boven. Daarna nog even met de baitcaster aan het gooien geweest maar zonder resultaat.
De volgende stek was iets verder lopen bleek achteraf, de doodlopende weg bleek officieel geen eigen weg te zijn maar wel een weg die bij een boerenerf eindigde. Daar gaan we dus niet parkeren, dan maar een stukje lopen. Dit water lag grotendeels achter een dijk die de wind wat wist te verminderen. Wat worpen onderweg waren visloos maar na een korte pauze was het daarna bij de eerste worp raak. Vlak voor de kant klapte er een snoek van 69 cm op de plug.
Na deze vis nog wat worpen gemaakt maar helaas visloos. We zochten de auto weer op en reden naar de volgende punaise op de kaart. Dit watertje was smal, kraakhelder en vrij diep. We besloten hier niet te lang te blijven. Hier wist een snoek ons mooi te treiteren, wel steeds voorbij komen zwemmen maar niks op het kunstaas uit doen. Die hadden we ook al even niet meer gehad…
De laatste stek van de dag zag er veelbelovend uit. Langs deze wetering hadden we meerdere punten gezet om even te stoppen. Helaas bleken de eerste stops visloos. Ook na een paas aaswissels wisten we geen aanbeten los te peuteren. Het bleek een taaie dag achteraf. Het liep tegen 18:00 en we besloten bij de laatste stek van deze dag een paar worpen te maken om daarna het thuisfront op te zoeken. De trek in een warme hap begon het te winnen van de ‘vangdrang’. Die laatste worpen bleken een goed idee. In blessuretijd wist Gijs ook nog een snoekje te vangen. Geen monster, 54 centimeter, maar hij telt.
